Kiedy słuchałam słów Papieża Franciszka o tym, że trzeba wstać z kanapy, nie spodziewałam się tak dużej dosłowności ich w moim życiu. Jednak to właśnie wsłuchując się w te słowa prosiłam Boga o wyraźny znak. I taki dostałam..... Pamięta, jak dziś chłopka, który podzedł do mnie po Eucharystii w czasie ŚDM w Krakowie. Pamiętam jego słowa, że może będę się z niego śmiać ale Duch Święty posłał go do mnie. Pamiętam, jak spojrzałam mu prosto w oczy mówiąc: "Nie będę się śmiać. Wierzę w Ducha Świętego.". I usłyszałam wezwanie. Wezwanie tak mocne, że nie potrafiłam nie wyruszyć.....
Duch Święty ma w sobie coś takiego, że jak działa to po całości.... i totalnie nie przewidywalnie... Ale spokojnie nie zrobi niczego wbrew naszej woli, a przede wszystkim, wszystko co robi jest dla nas dobre.
Dziś zmagam się z Drogą. Hm.... może "zmagam się" to nie zbyt odpowiednie słowo.... jest takie "ciężkie"... Ale nie znam innego bardziej odpowiedniego. Na czym to polega? Idę i słucham. Czasem słyszę wyraźnie. Czasem mam wrażenie, że przestał do mnie mówić. Czasem trwam w tym co usłyszałam, chociaż nie mam 100% pewności.... Wiem, że On widzi całość. Ja tylko kolejny krok. Jednak to wezwanie wciąż jest tak silne, że nie potrafię nie wyruszać.
Kanapa jest wygodna... Każdy czasem potrzebuje na niej odpocząć. Czasem się wkurzam i krzyczę do Niego: "Daj mi chociaż 5 minut spokoju na kanapie." Jednak dużo częściej wołam: "Tato!!!!!!!!! Tato!!!!!!!!!"; "Tato, zgubiłam się."; "Tato, o co w tym chodzi."; "Tato, obiecałeś, że ważniejsza jestem od lili i wróbli."; "TATO!!!!!!!!!!!"
A co On na to. Ostatni powiedział mi, że nie po to wyprowadził mnie z Egiptu, żeby zostawić na środku pustyni. Jednak pustynia, została pustynią.... Taka jest ta moja Droga z Nim.... A wezwanie wciąż jest tak silne, że nie sposób nie wyruszać....
Kiedy wstawałam z kanapy, wiedziałam, że muszę zostawić wszystko..... Tak to już z Nim jest. Zostaw wszystko co posiadasz i chodź za Mną. Wezwanie zawsze jest trochę wbrew utartym schematom. Tak było i tym razem. Wiele ludzi pukało się w głowę mówiąc, że błądzę i powinnam się nawrócić. Byli jednak i tacy, którzy mówili, że od dawna było widać, że chcę wyruszyć.
Kiedy idziesz za wezwaniem zawsze możesz się pomylić.... Kiedy wyruszasz ryzykujesz życie.... Jednak, kiedy nie wyruszysz już jesteś martwy...
Duch Święty ma w sobie coś takiego, że jak działa to po całości.... i totalnie nie przewidywalnie... Ale spokojnie nie zrobi niczego wbrew naszej woli, a przede wszystkim, wszystko co robi jest dla nas dobre.
Dziś zmagam się z Drogą. Hm.... może "zmagam się" to nie zbyt odpowiednie słowo.... jest takie "ciężkie"... Ale nie znam innego bardziej odpowiedniego. Na czym to polega? Idę i słucham. Czasem słyszę wyraźnie. Czasem mam wrażenie, że przestał do mnie mówić. Czasem trwam w tym co usłyszałam, chociaż nie mam 100% pewności.... Wiem, że On widzi całość. Ja tylko kolejny krok. Jednak to wezwanie wciąż jest tak silne, że nie potrafię nie wyruszać.
Kanapa jest wygodna... Każdy czasem potrzebuje na niej odpocząć. Czasem się wkurzam i krzyczę do Niego: "Daj mi chociaż 5 minut spokoju na kanapie." Jednak dużo częściej wołam: "Tato!!!!!!!!! Tato!!!!!!!!!"; "Tato, zgubiłam się."; "Tato, o co w tym chodzi."; "Tato, obiecałeś, że ważniejsza jestem od lili i wróbli."; "TATO!!!!!!!!!!!"A co On na to. Ostatni powiedział mi, że nie po to wyprowadził mnie z Egiptu, żeby zostawić na środku pustyni. Jednak pustynia, została pustynią.... Taka jest ta moja Droga z Nim.... A wezwanie wciąż jest tak silne, że nie sposób nie wyruszać....
Kiedy wstawałam z kanapy, wiedziałam, że muszę zostawić wszystko..... Tak to już z Nim jest. Zostaw wszystko co posiadasz i chodź za Mną. Wezwanie zawsze jest trochę wbrew utartym schematom. Tak było i tym razem. Wiele ludzi pukało się w głowę mówiąc, że błądzę i powinnam się nawrócić. Byli jednak i tacy, którzy mówili, że od dawna było widać, że chcę wyruszyć.
Kiedy idziesz za wezwaniem zawsze możesz się pomylić.... Kiedy wyruszasz ryzykujesz życie.... Jednak, kiedy nie wyruszysz już jesteś martwy...
Komentarze
Prześlij komentarz