Przejdź do głównej zawartości

8 sposobów na szczęście


Ktoś kiedyś powiedział, że historia lubi zataczać kręgi. Sama nie wiem czy do końca zgadzam się z tym stwierdzeniem... ale wiem (doświadczam tego), że przez takie małe znaki Bóg mi coś pokazuję...
Kiedy 15 lat temu zaczynał się całkowicie nowy etap w moim życiu wkraczałam w nową "przestrzeń" w towarzystwie ewangelicznych błogosławieństw. Wtedy chyba trochę traktowałam to jak zabawę. Dziś, kiedy kolejny raz zaczynam zupełnie nowy etap swojego życia Pan znów spotyka mnie z błogosławieństwami... a ja szeroko otwieram buzię i nadziwić się nie mogę jak bardzo On mi pokazuję że jest ze mną, że prowadzi.
Dwa miesiące temu poczyniłam mały plan tego co w najbliższym czasie miało mnie czekać. Planując datę Camino zobaczyłam że w tych datowych okolicach do Poznania przyjeżdża bardzo ciekawa postać o. Jacques Philippe. Głupio tak sobie wyjeżdżać jak ktoś taki tu przyjeżdża. Tak więc zwróciłam uwagę na datę jego pobytu przy planowaniu. I kiedy wczoraj słuchając go z uwagą doznałam olśnienia jak moje początki nowych etapów wiążą błogosławieństwa była zdumiona.... Jednak przede wszystkim wielbiłam Dobrego Boga, który takimi uśmiechami w moją stronę pokazuję mi jak to On to wszystko prowadzi. Dla mnie to jest naprawdę mega.
Etykiety:

Komentarze

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Wyruszyć #MojaHistoria1

Kiedy słuchałam słów Papieża Franciszka o tym, że trzeba wstać z kanapy, nie spodziewałam się tak dużej dosłowności ich w moim życiu. Jednak to właśnie wsłuchując się w te słowa prosiłam Boga o wyraźny znak. I taki dostałam..... Pamięta, jak dziś chłopka, który podzedł do mnie po Eucharystii w czasie ŚDM w Krakowie. Pamiętam jego słowa, że może będę się z niego śmiać ale Duch Święty posłał go do mnie. Pamiętam, jak spojrzałam mu prosto w oczy mówiąc: "Nie będę się śmiać. Wierzę w Ducha Świętego.". I usłyszałam wezwanie. Wezwanie tak mocne, że nie potrafiłam nie wyruszyć..... Duch Święty ma w sobie coś takiego, że jak działa to po całości.... i totalnie nie przewidywalnie... Ale spokojnie nie zrobi niczego wbrew naszej woli, a przede wszystkim, wszystko co robi jest dla nas dobre. Dziś zmagam się z Drogą. Hm.... może "zmagam się" to nie zbyt odpowiednie słowo.... jest takie "ciężkie"... Ale nie znam innego bardziej odpowiedniego. Na czym to polega? Idę i
Prześlij komentarz
Czytaj więcej

Co teraz... Kilka słów o mnie i o Nim.

Kiedy kilka miesięcy temu sięgałam po tego bloga była to pewnego rodzaju ucieczka od zbyt wielu spraw. Coś czego nie muszę ale chcę. Coś na co być może nie wielu zwróci uwagę ale to coś jest tak moje, że nie ma to zupełnie znaczenia.  I chociaż wciąż nie czuję, że mam coś wielkiego do powiedzenia światu piszę...... :) Bo czy zawsze chodzi o wielkie Kiedy kilka miesięcy temu sięgałam po tego bloga była to pewnego rodzaju ucieczka od zbyt wielu spraw. Coś czego nie muszę ale chcę. Coś na co być może nie wielu zwróci uwagę ale to coś jest tak moje, że nie m Kiedy kilka miesięcy temu sięgałam po tego bloga była to pewnego rodzaju ucieczka od zbyt wielu spraw. Coś czego nie muszę ale chcę. Coś na co być może nie wielu zwróci uwagę ale to coś jest tak moje, że nie ma to zupełnie znaczenia.  I chociaż wciąż nie czuję, że mam coś wielkiego do powiedzenia światu piszę...... :) Bo czy zawsze chodzi o wielkie rzeczy...... Kiedy kilka miesięcy temu sięgałam po tego bloga była
Prześlij komentarz
Czytaj więcej

Droga powrotna. #Camino18

Kiedy wyruszasz na Camino to oczywiste jest, że wyruszasz w Drogę. Jednak prawda ta jest mniej oczywista, kiedy wracasz. W moim przypadku nie dało się tego nie zauważyć. Powrót był wyruszeniem w Drogę. Zaczęło się niewinnie a jednak spektakularnie. Wracając chciałam "zahaczyć" o Nancy i odwiedzić przyjaciół. Ku mojemu wielkiemu zdziwieniu (zresztą nie tylko mojemu) znalazłam bezpośrednie połączenie z Santiago do Nancy. Czy to nie jest niesamowite? Jeden przewoźnik oferował dokładnie taki przejazd jaki był mi potrzebny i to dokładnie w dniu, kiedy myślałam o wyruszeniu. Czwartek - tylko w czwartek funkcjonowało to połączenie. Byłam tym tak zaskoczona, że sprawdzałam to kilkanaście razy. Moje zaskoczenie rosło później z chwili na chwilę. Najpierw podjechała na dworzec mały bus. Następnie bus wysadził nas w restauracji a kierowca każdemu wręczył voucher na obiad. Później zawierałam ciekawe znajomości, czekając na przeładowania w autobusach. W tym wszystkim nie mogłam oprzeć si
Prześlij komentarz
Czytaj więcej